InfoDziałacze LGBT+ uhonorowali homoseksualnych więźniów Majdanka.17 maja 2019Działacze LGBT+ uhonorowali homoseksualnych więźniów Majdanka. Było to pierwsze tego typu wydarzenie w Polsce. W Światowy Dzień Walki z Homofobią Kazimierz Strzelec z Fundacji Wiara i Tęcza, prof. Tomasz Kitliński z lubelskiej Wiosny oraz Bartosz Staszewski z Marszem Równości w Lublinie, złożyli trójkątny wieniec z różowymi różami. W ten sposób oddali hołd 40 homoseksualnym ofiarom nazistowskiego reżimu w obozie koncentracyjnym KL Majdanek w Lublinie, którzy znaleźli się tam na mocy 175 paragrafu Kodeksu Karnego. Wieniec nawiązywał do różowego trójkąta, który nosili więźniowie skazani z paragrafu 175, czyli więźniowie homoseksualni. Różowy trójkąt stał się międzynarodowym symbolem zbrodni popełnionych z nienawiści. Paragraf 175 był to przepis niemieckiego kodeksu karnego z 1871 r., który określał homoseksualizm jako przeciwny naturze nierząd. Stał się on podstawą do prześladowań i eksterminacji niemieckich homoseksualistów przez nazistów w III Rzeszy. Paragraf zniesiono całkowicie w 1990 r. “Jesteśmy tu po to, by zaświadczyć, że pamięć o Nich nigdy zaginie.” – mówił na Majdanku Kazimierz Strzelec – “Pamięć ta potrzebna jest także w naszym kraju, szczególnie dziś, gdy tak wielu ludzi stygmatyzuje Nas, osoby LGBT+, używa wobec nas obraźliwego, nienawistnego i okrutnego języka” – dodał. EKfot. Przemysław Stefaniak ... Koordynatorka Partii Wiosna w Lublinie, może stracić stanowisko16 maja 2019Koordynatorka Partii Wiosna w Lublinie, może stracić stanowisko. Chodzi o sprawę mobbingu, którego Monika Pawłowska, dwójka z lubelskiej listy Wiosny do Europarlamentu, miała dopuścić się m.in. na Przemysławie Stefaniaku, koordynatorze lubelskiej młodzieżówki partii. Do Lublina przyjeżdża specjalny zespół powołany do wyjaśnienia całej sytuacji. – Uważam, że sprawa powinna zostać wyjaśniona natychmiast, a minął już tydzień – mówi Tomasz Kitliński, kandydat do Parlamentu Europejskiego z Wiosny Komisja w składnie wiceprezes Wiosny Gabrieli Morawskiej-Staneckiej oraz przedstawicieli lokalnych struktur i młodzieżówki spotka się z Przemysławem Stefaniakiem, byłym działaczem Wiosny, który upublicznił całą sytuacje. Rozmowy odbędą się dziś (16.05.2019) o godzinie 18.30. IYfot. EK ... Dyrektor CSK zarzuca byłemu dyrektorowi instytucji “uprawianie prywatnego folwarku”16 maja 2019Pełniący obowiązki dyrektora Centrum Spotkania Kultur, Marek Krakowski zarzuca byłej dyrekcji instytucji “uprawianie prywatnego folwarku”. Jak twierdzi Krakowski, audyt zlecony w połowie marca wykazał szereg nieprawidłowości w kwestiach formalno-prawnych. Mają one dotyczyć m.i. poświadczania nieprawdy w dokumentach Dyrektor CSK Marek Krakowski informuje też, że były dyrektor, Piotr Franaszek między innymi przywłaszczył należący do instytucji fotel kinowy warty około czterech tysięcy złotych czy użyczał osobie prywatnej pokój gościnny należący do CSK. Krakowski dodaje także, że zawarto wiele bardzo niekorzystnych finansowo umów. Chodzi między innymi o te zawarte z firmą medialną na kwotę 180 tysięcy zł. – Umowy zostały podpisane bez przetargu i rozeznania finansowego – mówi dyrektor CSK, Marek Krakowski. Dyrektor Centrum Spotkania Kultur, Marek Krakowski informuje, że Piotr Franaszek naraził instytucję na straty w wysokości 418 tysięcy. Krakowski zapowiada złożenie zawiadomień do prokuratury. Jak czytamy w oświadczeniu Piotra Franaszka: Jestem zdruzgotany sytuacją w CSK i bezpardonowym atakiem na moja osobę. Starałem się wyjść na przeciw zmianom i przekazać zarządzanie w sposób polubowny. Deklarowałem wszystkim, również Panu Krakowskiemu pomoc czy wyjaśnienie naszego działania w poprzednich latach, intencji, zasadności i procedury podjętych zobowiązań. Nigdy z tego nie skorzystał nie zadzwonił, nie dopytał. Franaszek dodaje również: Nie wiem na jakiej podstawie formalnej został przeprowadzony ten niby audyt skoro oficjalny przeprowadzony przez zawodowych kontrolerów z Urzędu Marszałkowskiego skończył w lutym tego roku i wszystko było w porządku! Piotr Franaszek zamierza skierować sprawę do sądu. LKfot. Sebastian Pawlak... Marszałek województwa lubelskiego martwi się frekwencją w Eurowyborach14 maja 2019Marszałek województwa lubelskiego martwi się frekwencją w Eurowyborach. Rozesłał listy do mieszkańców, w których zachęca do uczestnictwa w nadchodzących wyborach. – Musimy przełamać ten “imposibilizm”, czyli taką niemożność do dokonywania wyborów jeśli chodzi o eurodeputowanych w Polsce – mówi marszałek województwa lubelskiego Jarosław Stawiarski – Ordynacja wyborcza do Parlamentu Europejskiego przyznaje mandaty województwom, okręgom, w których głosuje jak największa liczba osób – dodaje Michał Mulawa, przewodniczący sejmiku województwa lubelskiego W poprzednich wyborach do Europarlamentu frekwencja w Polsce wyniosła 23,83% a w województwie lubelskim 23,49%. W wyborach krajowych frekwencja jest dwukrotnie wyższa. Tegoroczne wybory do Parlamentu Europejskiego odbędą się 26 maja. EK... Czarne chmury nad lubelską Wiosną9 maja 2019Czarne chmury nad lubelską Wiosną. Koordynator młodzieżówki partii, oskarża Monikę Pawłowską o mobbing. Dwójka z lubelskiej listy Wiosny miała “w bardzo dosadny sposób zniechęcać do działania” Przemysława Stefaniaka “wykorzystując do tego swoją pozycję”. Ostatecznie chłopak zrezygnował z funkcji dwa tygodnie temu. – Najcięższa dla mnie akcja zaczęła się, jak jechaliśmy do Zamościa na pierwsze zbieranie podpisów, żeby zarejestrować listy do Parlamentu Europejskiego – mówi Przemysław Stefaniak, były koordynator lubelskiej młodzieżówki Wiosny Słowa Stefaniaka nieoficjalnie potwierdza osoba zaangażowana w lubelską młodzieżówkę Wiosny. Przemysław Stefaniak dodaje, że sprawę zgłosił do Krzysztofa Śmiszka z zarządu partii Wiosna, który odpowiedział mu, że przekazał sytuację przewodniczącemu Przedwiośnia na Polskę, a prywatnie przyjacielowi Pawłowskiej, Patrykowi Stachowskiemu. Sam Stefaniak poinformował o mobbingu także Karolinę Molską, współprzewodniczącą. Ostatecznie, jak mówi były koordynator lubelskiej młodzieżówki, nikt nie chciał się tym zająć “bo trwa kampania wyborcza i takie rzeczy ich nie obchodzą”. Monika Pawłowska odmówiła komentarza, jednak wiceszef partii Wiosna Marcin Anaszewicz, wystosował oficjalne oświadczenie, w którym czytamy: “W Wiośnie nie ma miejsca na tolerancję wobec takich zachowań. Zawsze takie sytuacje będą skrupulatnie sprawdzane i zapewniamy, że ta sytuacja także będzie wyjaśniona.” EK... Jest ugoda pomiędzy wojewodą lubelskim a organizatorem I Marszu Równości w Lublinie9 maja 2019Jest ugoda pomiędzy wojewodą lubelskim a organizatorem I Marszu Równości w Lublinie. Przemysław Czarnek przeprasza, ale podkreśla, że nie zmienił zdania. W treści ugody czytamy, że jego “jednoznacznie negatywna ocena homoseksualizmu” pozostaje niezmienna. – Pomimo, że odrzuciłem ugodę zaproponowaną przez pana Bartosza Staszewskiego, to moja forma ugody została zaakceptowana, w ograniczony sposób – mówi wojewoda lubelski Przemysław Czarnek Przypomnijmy, że sprawa dotyczy wypowiedzi Przemysława Czarnka na kanale YouTube, w której określił Marsz Równości, jako “promocję zboczeń, dewiacji i wynaturzeń”. Sprawa trafiła do sądu z prywatnego oskarżenia. Sąd pierwszej instancji umorzył postępowanie, jednak sąd drugiej instancji uznał, że “Wolność słowa nie oznacza prawa do znieważania kogokolwiek. Kończy się tam, gdzie jedna ze stron obraża.” i skierował sprawę do ponownego rozpatrzenia. – Możemy to traktować w kategorii zwycięstwa – mówi Bartosz Staszewski, organizator I Marszu Równości w Lublinie Wojewoda Przemysław Czarnek ma opublikować przeprosiny w formie wideo na swoim kanale YouTube “Polska to nie wstyd” oraz na facebooku. Obie strony uznały ugodę za swoje zwycięstwo. EK... Sport26.04.2019 – ForBet Włókniarz Częstochowa – Speed Car Motor Lublin [TRANSMISJA ONLINE]24 kwietnia 2019W 3 kolejce na wyjeździe zawodnicy Speed Car Motor Lublin zmierzą się z drużyną ForBet Włókniarz Częstochowa. Zapraszamy na radiową relację LIVE z tego spotkania. Na miejscu są już Adam Rozwałka (Radio Lublin) i Grzegorz Chylu Chyliński (Radio Freee). Start transmisji o 18:00 można słuchać na 89.9fm oraz w internecie, link poniżej: ... Wywiad z Leszkiem Bartnickim, prezesem zarządu Motoru Lublin23 kwietnia 2019Z myślą o wszystkich, którzy nie mieli szansy posłuchać rozmowy w poniedziałkowym magazynie piłkarskim „Asysta” udostępniamy ją tutaj. Filip Janowski spotkał się z Leszkiem Bartnickim, prezesem Motoru Lublin, by porozmawiać m.in. o wyczekiwanym awansie, o powstającej przy ul. Rusałka akademii Motoru, o młodzieży klubu, a także o festynie rodzinnym i naborze do Motoru, które odbędą się 27. kwietnia.... Lublin zwyciężył z resztą Polski.17 marca 2019Lublin zwyciężył z resztą Polski. Za nami pierwsza gala kickboxingu One to One Fight Night. 18 zawodników skutecznie rozgrzało publiczność. Tylko jeden z nich oddał punkt w meczu “Lublin vs reszta Polski”. Walka wieczoru zakończyła się sukcesem Konrada Delekty, który pokonując Szczepana Stawiarskiego zdobył pas Mistrza Polski K1 Rules Polskiego Związku Kickboxingu. Posłuchajcie, co działo się na miejscu O podsumowanie poprosiliśmy Rafała Murata i Agnieszkę Turowską, organizatorów Gali Gala One to One Fight Night odbyła się w sobotę (16 marca) w Klubie30 przy ul. Jasnej 7. EK/LK fot. Mariusz Kuszpa... Walka wieczoru już dziś!16 marca 2019Konrad Delekta i Szczepan Stawiarski staną dziś w przeciwnych narożnikach. Zbliża się One to One Fight Night! Nagrodą wieczoru jest Pas zawodowego Mistrza Polski K1 Rules PZKB w kat..86 kg. O przygotowaniach i nastrojach przed walką mówią sami fighterzy – Szczepan Stawiarski i Konrad Delekta: Gala K1 One to One Fight Night odbędzie się już o godzinie 15:00 w Klubie 30 na ul. Jasnej 7. Wszystkie informacje znajdziecie na stronie http://onetoone.com.pl/ EKfot. Mariusz Kuszpa... Szykujcie rękawice! Zbliża się One to One Fight Night!6 marca 2019Założę się, że tak, jak ja, czekacie z utęsknieniem na zbliżającą się wielkimi krokami Galę One to One Fight Night! Przebieracie nogami, nerwowo zerkacie w kalendarz aż w końcu wskaże tę datę! 16 marca! To właśnie wtedy, po latach, kickboxing powróci do Lublina! Dziś na naszej antenie gościliśmy u Pawła Typiaka organizatorów Gali – Agnieszkę Turowską i Rafała Murata, Posłuchajcie: Gala K1 One to One Fight Night odbędzie się 16 marca o godzinie 15:00 w Klubie 30 na ul. Jasnej 7. Liczba miejsc ograniczona. Wszystkie informacje znajdziecie na stronie http://onetoone.com.pl/ Bilety do nabycia przez stronę lub w klubie Fight Gym przy ul. Konstantynów 1G. Możecie słuchać także naszej anteny, bo mamy dla Was jeszcze trzy bilety. Śledźcie uważnie, co się dzieje Filmik z rozmowy Pawła z Agnieszką i Rafałem możecie zobaczyć tutaj:>klik... Lublin vs reszta Polski. Gala One to One Fight Night coraz bliżej!27 lutego 2019Pierwsza gala One to One Fight Night zbliża się wielkimi krokami. 9 zawodników, 10 pojedynków i walka wieczoru o Pas zawodowego Mistrza Polski Polskiej Federacji Kickboxingu. O tym wszystkim rozmawiam z organizatorami Gali Rafałem Muratem i Agnieszką Turowską Gala K1 One to One Fight Night odbędzie się 16 marca o godzinie 15:00 w Klubie 30 na ul. Jasnej 7. Liczba miejsc ograniczona. Wszystkie informacje znajdziecie na stronie http://onetoone.com.pl/ Bilety do nabycia przez stronę lub w klubie Fight Gym przy ul. Konstantynów 1G. EK... Kultura“Nie musisz robić wszystkiego, ale musisz wszystko umieć.” – recenzja książki “A co wyście myślały? Spotkania z kobietami z mazowieckich wsi” Agnieszki Pajączkowskiej i Agnieszka Zbroi15 maja 2019Kultura“A co wyście myślały? Spotkania z kobietami z mazowieckich wsi” to propozycja Wydawnictwa Poznańskiego z serii reporterskiej “Rzeczywistość, która wciąga bardziej niż fikcja”. Bohaterkom, z którymi rozmawiały Agnieszka Pajączkowska i Agnieszka Zbroja rzeczywiście udaje się zaabsorbować swoimi historiami. Mimo, że sam pomysł na książkę jest prosty: autorki zwyczajnie oddają głos mieszkankom wsi. Kobiety opowiadają o swoim życiu, jego trudach, czy chciałyby coś w nim zmienić. To także opowieść o tym, jak polska wieś zmieniała się na przestrzeni lat. Możemy przekonać się m.in. o tym, jaki wiejskie kobiety mają stosunek do miasta. Autorki zastanawiają się też: “Czy mamy szansę spotkać 100 kilometrów za Warszawą dziewczynę podobną do nas: trzydziestoletnią, bezdzietną, wykształconą, samodzielnie mieszkającą i utrzymującą się singielkę?” Co dosyć zaskakujące wiele kobiet mieszkających na wsi jest przekonanych o tym, że życie na wsi jest pełniejsze i daje więcej możliwości niż miejska dżungla. Niemal każdej historii towarzyszy słuszne pytanie: A co wyście myślały? Ta ta książka uświadamia jak często myślimy stereotypowo i jak bardzo jest to krzywdzące. Zresztą, myślenie szablonowe działa w obie strony. Opowieści wiejskich kobiet przeplecione są rozmowami z tymi, którzy wsią się interesują od naukowej strony: antropologiem, etnografem, etnologiem oraz socjologiem. Jak piszą Agnieszka Pajączkowska i Aleksandra Zbroja: “Rozmowy z nimi pomogły nam sproblematyzować kwestie relacji miasto – wieś, kobiecej perspektywy w doświadczaniu wsi, a wreszcie samego Mazowsza, jako regionu charakteryzującej się sąsiedztwem stolicy oraz niezbyt adekwatnymi granicami administracyjnymi”. Wracając do opowieści kobiet z mazowieckich wsi nie są one w żaden sposób uporządkowane – ich postawy nie są skatalogowane. Autorki oddały głos osobom różniącym się między sobą wiekiem, zawodem, pozycją majątkową, wykształceniem oraz stanem cywilnym, dzięki czemu mamy pełen ogląd sytuacji. Przeczytanie tej książki zajmie około trzech godzin i nie będzie to zmarnowany czas. LK... „To jest jednak służba hierarchiczna, więc nie ma do końca miejsca na indywidualizm i szalone pomysły jednostki.” – recenzja książki “Policjanci. Bez munduru” Katarzyny Puzyńskiej15 maja 2019KulturaKatarzyna Puzyńska powraca z książką z mojej ulubionej serii. Po policjantach “z ulicy”, nadszedł czas na oddanie głosu tym, którzy poruszają się pośród nas bez munduru, a których codziennością, są najpoważniejsze i najbardziej brutalne zbrodnie. Jeśli trochę zdążyliście mnie już poznać, to wiecie, że wszelkie policyjne tematy są mi szczególnie bliskie i cieszę się, jak dziecko, gdy mogę spędzać wieczory, a czasem i noce, przy lekturze nie tylko thrillerów, które powstały w czyjejś głowie, ale przede wszystkim książek, które mówią o faktach. I taką właśnie książką jest “Policjanci. Bez munduru” Katarzyny Puzyńskiej, wydana przez Prószyński i Spółka, która intrygowała mnie jeszcze bardziej niż pierwsza część “Policjanci. Ulica”. Nie przeliczyłam się. Zanim jednak zajrzymy do środka, muszę przypomnieć wam o jednym fakcie, który złapał mnie za moje czarne serce. Tak, jak przy pierwszej części, tak i tutaj: Kupując tę książkę, wspieramy rodziny funkcjonariuszy, którzy słowa roty ślubowania wypełnili do końca. W dowód uznania dla nich, autorka połowę swojego honorarium przekazuje na Fundację Pomocy Wdowom i Sierotom po Poległych Policjantach. W tym miejscu pragnę zaznaczyć, że tak, jak egzemplarz pierwszej części, tak i “policjantów bez munduru”, właśnie ze względu na ten fakt, kupiłam sama, ale dzięki wydawnictwu, wy będziecie mogli wygrać swój. Katarzynie Puzyńskiej składam ogromny szacunek za ten gest; a teraz… zajrzyjmy do środka. Tym razem, co warto zaznaczyć, autorka rozmawiała z czterema policjantami i czterema policjantkami. Jest to szczególnie istotne ze względu na fakt, że w “policjantach z ulicy” mieliśmy 6:1 na korzyść płci męskiej. Wyrównanie proporcji otwiera nam furtkę, którą Puzyńska bardzo dobrze wykorzystuje, furtkę do rozmów o tym, z jakimi problemami zmagają się kobiety w tej -mimo wszystko- zdominowanej przez mężczyzn formacji. Mowa tu nie tylko o molestowaniu seksualnym przez przełożonych czy też zarzutach, że każdy sukces policjantka osiąga przez łóżko. Mowa o złośliwościach i szyderczym nastawieniu kolegów z patrolu, którzy czasem potrafią posunąć się jeszcze dalej. Podejście w stylu “ja jestem facetem, czyli ja nie muszę robić tak dużo. Ty jesteś kobietą i chciałaś tu przyjść, to musisz robić trzy razy więcej, żeby udowodnić, że się nadajesz.”. Schodząc jednak z tematyki problemów kobiet, książka zaczyna się od Łowców cieni, czyli policjantów z Centralnego Biura Śledczego Policji, tworzących elitarną, tajną komórkę, która na co dzień zatrzymuje lub odnajduje tych przestępców, którzy na listach gończych zajmują najwyższe miejsca i poszukiwani są często od wielu lat. Ich pracę poznajemy z opowieści nadkomisarza, która zgodziła się wypowiedzieć do książki. Dowiadujemy się, że podsłuchiwanie kogoś nie jest tak fajną sprawą, jak mogłoby się wydawać. Nikt nie mówi w pierwszym zdaniu “jadę z kokainą” czy “zabiłem go, jadę pochować ciało”. Zanim znajdzie się coś, co będzie pomocne w sprawie, policjanci często muszą wysłuchać godzin opowieści o remoncie łazienki, chorobie psa czy innych “bzdurach”, przez które zaczynają mieć wrażenie, że żyją życiem kogoś innego. Dalej poznajemy różnice między dochodzeniówką a wydziałem operacyjnym, Dowiadujemy się także, jak wygląda ta magiczna statystyka, na którą wciąż muszą uważać funkcjonariusze, i to nie tylko z drogówki czy prewencji. A także, jak trudne do pogodzenia jest życie rodzinne z pracą policjanta. Wyjątkowo ciekawy jest rozdział z technikiem kryminalistycznym, który opowiedział o trudach w badaniu śladów, również tych zapachowych. Wiedzieliście, że da się je zdjąć nawet z metalowych kluczy, które mamy w kieszeni? A to nie jedyna ciekawostka. W książce spotkamy się też z emerytowanym policjantem – medykiem sądowym, który przez 10 lat służby, wykonał około tysiąc oględzin zwłok na miejscu zdarzenia. “Policjanci. Bez munduru” to wartościowa pozycja, która porusza dość trudny temat. W końcu społeczeństwo ma różne zdanie na temat “firmy”, w większości, po prostu nie zdając sobie sprawy z tego, na czym polega służba. Puzyńska łamie stereotypy krążące wokół policjantów. Oddaje im głos, samej odsuwając się w cień, dzięki czemu, możemy lepiej ich poznać. Do czego, serdecznie was zachęcam. EK... “Czasem to, czego myślisz, że chcesz, niekoniecznie jest tym, czego chcesz naprawdę.” – recenzja książki “Okrutne pragnienie” Araminty Hall15 maja 2019Kultura“Okrutne pragnienie” to powieść brytyjskiej pisarki Araminty Hall wydana przez wydawnictwo WAB. To lektura trudna, wręcz szokująca, nawet dla zagorzałych miłośników thrillerów. To książka napisana z perspektywy mężczyzny, człowieka obsesyjnie zakochanego. Do czego doprowadziło go uczucie? Verity Metcalf jest informatykiem pracującym nad sztuczną inteligencją. Pochodzi z tzw. dobrej rodziny. Michael Hayes jest uznanym bankierem. Miał trudne dzieciństwo z powodu alkoholizmu matki. Oboje znali się już w szkole. Byli przekonani, że łączy ich prawdziwa miłość. Dla rozrywki “bawili się” w grę PRAGNĘ. Chodzili do klubów, w których Verity poznawała mężczyzn. Gdy chcieli się z nią umówić, do akcji wkraczał Mike. Potencjalny uwodziciel dostawał kosza, a para uprawiała seks w toalecie na zapleczu klubu. Uważali to za niewinną zabawę. Któregoś dnia Mike na dwa lata wyjeżdża do Nowego Yorku. Po powrocie przyznaje się do, jego zdaniem, nic nie znaczącego romansu. Jednak dla Verity jest to koniec ich związku. Wychodzi za mąż za bogatego kolegę. Mike nie może się z tym pogodzić. Wyobraża sobie, że Verity nadal gra w PRAGNĘ. Wręcz obsesyjnie chce ją uratować. Urządza dom, pisze do niej maile, wreszcie odwiedza ją w domu. Do czego to doprowadzi? Czy Verity też gra? Czy nadal kocha Mike’a? Hall przedstawia niemal drobiazgowe studium umysłu bohatera. Przemyślenia Mike’a są naprawdę niepokojące. Sam przyznaje, że “szczęście to coś dziwnego, nie? Chyba niekiedy mylimy uczucia – myślimy, że czujemy szczęście lub miłość, a tymczasem okazuje się, że jest na odwrót, czujemy coś przeciwnego”. Jeśli zaś chodzi o Verity, właściwie do końca nie poznajemy jej prawdziwych uczuć. Jesteście ciekawi, jak zakończyła się ich historia? Cóż, zakończenie też jest bardzo niepokojące, aczkolwiek skłaniające do refleksji. Bo jak pisze autorka “żyjemy w świecie, który sądzi kobiety i mężczyzn zupełnie inaczej”. Zachęcam do tej trudnej, ale ciekawej lektury, która wiele pytań pozostawia bez odpowiedzi. Hall pisze w posłowiu: “Lubię niedoskonałych bohaterów. Nie wierzę w dobro i zło jako takie, wierzę w złożonych, pełnych ludzi, obitych i posiniaczonych przez okoliczności i historię”. I to właśnie od niej dostajemy. EK... Śmierć w oparach trującej mgły – recenzja książki “Śmierć wisi w powietrzu” Kate Winkler Dawson8 maja 2019KulturaLondyn, 5-9 grudnia 1952 roku, całe miasto wypełnia dziwna mgła, powietrze stało się śmiertelnie niebezpieczne. Widoczność w mieście nie przekraczała 30 m, a nad Tamizą sięgała zera. Ochłodziło się znacznie, więc Londyńczycy zaczęli ogrzewać mieszkania tanim węglem. Powietrze zostało skażone ogromną ilością gazów pochodzących ze spalania. Ludzie zaczęli umierać na choroby płuc. Ofiarą smogu padło 12 tys. osób. Nie działały lotniska. Zwiększyła się liczba przestępstw, policjanci gubili się we mgle. Taki mroczny obraz Londynu przedstawia brytyjska dziennikarka Kate Winkler Dawson w reportażu “Śmierć wisi w powietrzu” wydanym przez Czarną Owcę. Autorka przedstawia w tym tle postać seryjnego mordercy Johna Reginalda Christie, który we własnym domu i na swojej posesji ukrywał zwłoki zgwałconych i zabitych przez siebie kobiet. Wybierał te, za którymi nikt nie zatęskni i zwabiał je do posiadłości. Kate Dawson znakomicie połączyła historie dwóch morderców, smogu i Bestii – Christiego. Ciekawe także są zamieszczone przez autorkę wypowiedzi ludzi, którzy przeżyli te dni. Ale to nie jedyne interesujące postaci. Dawson przybliża nam również dziennikarzy, którzy w 1952 roku bagatelizowali problem. Reportaż Kate Dawson jest naprawdę wstrząsający i bardzo rzetelnie przygotowany, o czym świadczą chociażby zamieszczone fotografie czy bogate przypisy. Miejmy nadzieję, że historia nigdy się nie powtórzy. EK... “Wystarczy pozbyć się wodza, a reszta panikuje.” – recenzja książki “Gdzie jest prezydent” Jamesa Pattersona i Billa Clintona8 maja 2019KulturaDzięki uprzejmości wydawnictwa Znak, miałam przyjemność sięgnąć po książkę, która rozpaliła mój Instagram. “Gdzie jest prezydent” – to tytułowe pytanie(?) spoglądało na mnie z każdego zakamarka tzw. “bookstagramu”. Tym bardziej, że obok Jamesa Pattersona, współautorem jest sam Bill Clinton, a obaj panowie reklamują swoją książkę mówiąc, że powinien przeczytać ją każdy, kto chciałby choć przez chwilę poczuć się prezydentem Stanów Zjednoczonych. Poznajemy tu kilka dni z życia Ameryki Północnej rządzonej przed Jonathana Lincolna Duncana. To trudny dla niego okres – jest przesłuchiwany przez speckomisję, która podejrzewa, że uniemożliwił zatrzymanie islamskiego terrorysty. Jednocześnie nad USA zawisa groźba gigantycznego cyberataku. Internet ma przestać istnieć. Czy ktoś z was, jest w stanie to sobie w tej chwili wyobrazić? Pojawiają się pytania: kto stoi za atakiem? Synowie Dżihadu? W każdym razie warunek jest jeden: prezydent musi opuścić Biały Dom i spotkać się z potencjalnymi terrorystami. Tylko 6 osób z jego najbliższego otoczenia jest wtajemniczonych w jego plan. Zegar tyka, a zagrożenie jest coraz bliżej. Najtęższe umysły informatyczne, także z Niemiec i Izraela, pracują nad unicestwieniem wirusa. Dodatkową trudnością jest to, że zginęła jego twórczyni. Kto wobec tego zna hasło? Czy młody, ukraiński haker, pomoże Amerykanom? Czy rzeczywiście nikt z wtajemniczonej szóstki nie zna hasła? Czy ktoś jest zdrajcą? Wreszcie, czy Ameryka ocaleje? Przeczytajcie sami. Mimo, że w zasadzie temat cyberprzestępczości wydaje nam się już znany, to warto prześledzić losy ekipy Duncana. Poznamy też, jakby przy okazji, funkcjonowanie Białego Domu, ochrony, czy wreszcie opis zamachu na prezydenta. Bo Duncan jest prezydentem stanowczym, z zimną krwią podejmującym decyzje. Mimo to, początkowo wydaje się nam, że otaczają go zaufani ludzie. Dlatego takim zaskoczeniem jest postać Carolyn Brock – szefowej personelu prezydenta. Dlaczego? Cóż, nawet w Białym Domu trafiają się czarne charaktery. Polecam lekturę książki “Gdzie jest prezydent”. Lekkie pióro Pattersona połączone z doświadczeniami Clintona, gwarantuje dobrą rozrywkę. EK... “Wybitny artysta wie, jak sprawić, byśmy bez słowa skargi przeszli z tego świata do następnego” – recenzja książki “Martwa jesteś piękna” Belindy Bauer8 maja 2019KulturaW nasze ręce trafiła książka o intrygującym tytule “Martwa jesteś piękna”, czyli thriller psychologiczny Belindy Bauer wydany przez wydawnictwo Muza. Nie zwlekając ani chwili, przejdźmy do fabuły. Eve Singer jest dziennikarką śledczą w stacji iWitness News. Ma 30 lat i w swoim życiu zawodowym chce osiągnąć sukces. Dlatego też wciąż śledzi doniesienia o zbrodniach, wypadkach, które wydarzyły się w Londynie. Żyje w ciągłym napięciu, bo zależy jej na tym, żeby to właśnie jej stacja wyemitowała najlepszy materiał. Liczy na sukces, bo oto właśnie w mieście dochodzi do kilku morderstw. Pewnego dnia losy Eve i zabójcy splatają się. Dlaczego? Otóż mordercą jest mężczyzna, dla którego śmierć innych jest radością. Zabija, bo uważa, że nie ma nic “złego, że pragniesz czyjejś śmierci, jeśli umieranie jest takie piękne”. Daruje Eve życie, ale zawiera z nią układ. Będzie ją informowałam o miejscach kolejnych zbrodni. Traktuje to jako organizację wystawy. Eve podejmuje współpracę… Do czego doprowadzi ten nienormalny układ? Jakie konsekwencje poniesie dziennikarka? Gdzie przebiega granica między moralnością a chorą sensacją? Czy rzeczywiście morderca i Eve pragną tego samego? Śmierć innych… Dla niej to świetny, sensacyjny materiał. Dla niego – niemal dzieło sztuki. Belinda Baner bardzo ciekawe rysuje postaci swoich bohaterów. To jeden z niewielu thrillerów, w których mordercę znamy od samego początku. Psychopata, po trudnym dzieciństwie, wierzący, że “ludzie, którzy zostawiają po sobie coś pięknego, nigdy nie umierają”. Eve zaś jawi nam się jako kobieta silna, zdecydowana. Dlaczego więc podejmuje grę z mordercą? Dla kariery? W książce mamy również ciekawe postacie drugoplanowe. Przede wszystkim ojca Eve – Duncana, który cierpi na chorobę Alzheimera. Baner mistrzowska oddaje ważny problem opieki nad chorym, zwraca naszą uwagę, że rodzina mająca takiego chorego, wymaga pomocy innych. W ciekawy sposób wplata losy Duncana w “związek” Eve i mordercy. Inną interesującą postacią jest operator Eve – Joe. Fachowiec, cichy, spokojny, potrafiący pomóc dziennikarce. Zachęcam do lektury. To naprawdę dobra literatura, po której na długo zostają w pamięci opisy ofiar, ale także mnóstwo refleksji… Dokąd zmierza tzw. dziennikarstwo kryminalne? Dlaczego sami lubimy oglądać sensacyjne wiadomości? Bo nas nie dotyczą? Bo lubimy poznawać brudne sekrety innych? Bo nic nie sprzedaje się tak dobrze, jak zbrodnia…? EK...
![26.04.2019 – ForBet Włókniarz Częstochowa – Speed Car Motor Lublin [TRANSMISJA ONLINE]](https://radiofreee.pl/wp-content/uploads/motor-300x200.jpg)
